Yalnızlığın en çok anlaşıldığı an ile paralel gelişen bir durumdur.
Biz insanların evlerinde dört duvar arasında Nasıl bir yaşam sürdüğünü Mutlu olup olmadıklarını bilemeyiz. Biz sadece sosyal ortamlarda diğer insanlara Nasıl bir görüntü verdiklerini görebiliriz. Bu anlamda dışarıdan bakınca herkes Mutlu görünüyor. Herkes görünürde mutlu gerçekte mutsuz bile olsa biz onları gördüğümüzde genelde ama çoğunlukla mutlu olduklarından kendimizi onlarla kıyaslayarak ben neden onlar gibi mutlu değilim diyebiliyoruz. Belki biz onlardan daha mutluyuz ama eşli ve çocuklu katıldıkları bir davet ortamında herkes aile en azından çift ilken siz tek gittiğinizde sap gibi görünüyorsunuz.
Bir başlık vardı sap vs yalnız diye. Hazır yeri gelmişken o konuda da bir iki kelam edeyim.
Sırf sap olmamak ya da sap gibi görünmemek adına bu davete yalnız gitmeyip görüştüğünüz kişilerden birini götürseniz ve bütün gece ona gülümseyip çok aşığız çok mutluyuz rolü de kesseniz içinizde bir yerde gerçek durumu bildiğiniz için yalnız olarak eve gelince yalnız olmak en çok o Zaman koyuyor. Hani alternatif maliyetini hesaplayabiliyorsunuz .
