yalan yok, atatürk benim aklıma milli bayramlarda ve ülkenin zor günlerinde gelirdi.
bir de ankaraya gidip anıtkabiri görünce. bugüne kadar ankaraya gidip de anıtkabire hiç uğramadan döndüğüm bir istisna hariç, hiç olmadı. geçen sene çocuklarımı da ankaraya götürüp o duyguyla tanıştırdım.
eskiden benim gibi atatürkü pek hatırlamadan yaşayan milyonlarca kişi vardı bu ülkede. şimdilerde bu insanlar atatürke saldırılıp hakaret edildikçe atatürkü hatırlayıp onu daha iyi anlıyor. demek ki millet olarak bütün bu küfürbaz kişiliklere bir teşekkür borcumuz var.
ben atatürkçü değilim kemalizmi de yanlış bulan birisiyim. sadece atatürkün hatırasına hakaret edilmesine dayanamıyorum. adam sevabıyla günahıyla birşeyler yapmış gitmiş. o döneme nesnel yaklaşarak ne putlaştır ne de yerin dibine sok öyle değil mi?
özellikle günaşırı atatürk başlıkları açıp entry kusan yazarlar farkında olmadan kendilerine birşeyler kanıtlamaya çalışıyorlar gibime geliyor. tamam resmi tarihe karşı dik durup kendini farklı hissedebilirsin ama bunun başka yolları da var? madem tarihe eleştirel yaklaşmak istiyorsun, aç o zaman önce bir dünya tarihini oku, sonra osmanlıyı öv? ya da cumhuriyet tarihini öğren sonra inönü dönemini eleştir?
neyse, hepinizin bir an önce insani duygulara erişmenizi diliyorum.
