2008-2012 yılları arasında bitliste çalıştım,öğretmen olarak. ilk sene sonunda memlekete geldiğimde kafe önünde harıl harıl çalışan motor sesini helikoptere benzetip şoka girdiğimi hatırlıyorum. arkadaşlarımın ise haralaharaja diye höykürmelerini.yemek,bulaşık işini aydınlıkta yapıp karanlıkta mutfağa gitmeye korktuğumuz zamanlar vardı bir de.4 ay susuz kalmak, sürekli giden günlerce gelmeyen elektrikler. o günlerde gördüm bu yazıyı okumadım, okuyamadım. bugün bitirdim. benimkilere "çekmek" mi denir? dedim, utandım.madde olarak biten hayatlar, manen süregelen travmalar.
yok o zamanlar gece görüş varmış, yok sazan avlamakmiş falan filan.
ben hiçbirşey yaşamamışken ; sıçtığım metropol insanları dağ terimini, coğrafi güzellik ya da temiz hava diye betimlerken,
yaşamadığım onca şeye rağmen bakamam göğsümü gere gere o heybetli dağlara,
yaşamadığım onca şeye rağmen korkarım hatırlamaktan...
tanım yapalım adettendir. bitirilen, bir çok şey hatırlatan anı.
