ona hiç gönderemeyeceğin mektuplar yazmaktır. onun için, ona doğru nefes alırsınız ama hayatlarınızın akışı tamamen farklıdır; öyle olmak zorundadır. gözlerine bile rahatça bakamazsınız. biri anlamasın diye alalede bir arkadaşından bile daha soğuk davranırsın... ne yaparsan yap vazgeçilemez bir histir; paçalarınızdan sizi aşağıya doğru çeken. yerin dibine girsem de keşke onu bu denli özlemesem dersiniz. lakin onu özlemek de güzeldir; ona dairdir. ne zaman hatırlasanız yahut adı geçse, yere düşer gözleriniz,hayaliyle. hakkınız ve haddiniz yoktur ama ferman dinlemiyor diye boşa demediklerini öğretir size hayat. bir mucize beklersiniz, içten içe.
