Bizzat tecrübe ettiğim bir durum. 2 senelik bankanın MT programından sonra, bankada başladık. 2 sene içinde bize her olay anlatıldı sanıyorduk ama işin engi öyle değilmiş. Ticari Kurumsal Bankacılık tarafında çalışmaya başladık. ÖZellikle bayan çalışanlar, sabah makyajsız gelir ve işe başlamadan önce tuvalet seansları vardır. Giren kişi ile çıkan kişi arasındaki fark gerçekten görülmeye değerdir.
Ben Plaza tarafındaydım bu arada. Sabahları asansör sırası beklerdik medeni medeni, kravatlı abilerle, sivri topuklu tak tak yürüyen ablalar arasında. Kendimi şubeye atardım sık sık. Bireyselde çalışan arkadaşlar için gerçekten çok üzülürdüm. Adamlar direk insanla muhatap ve herkesin derdi başka, hep sizi suçluyor. Ayrıca hedef baskısı konusunda hiçbirşey söylemiyorum.
Gelelim Ticari de çalışanlara, onlarda firmaya yalakalık yapmak zorundalar. Ayrıca Şube karı, şube hedefi ve kişisel portföylerinde elde etmek zorunda oldukları hedefle uğraşırlar. Şube müdürü hep azar, fırça kayma peşindedir. Hatta şube müdürü ile tartışıp, istifa eden kişiyi bile gördü bu gözler.
ilik kemik kurutan bir sektördür ama belli bir kademeden sonra maddi olarak ciddi anlamda tatmin eder. Özellikle Portföy Yönetmenliğinden sonra veya Genel Müdürlük Pozisyonlarında Uzman olduktan sonra.
Yani kalanlar da babalarının hayrına kalmıyor abiler ablalar.
Bir erkek olarak ben fazla zorlanmadım ama bireyselde çalışan bayan arkadaşlara bazı insanların yazma çabaları, şirket patronlarının ticarideki bayan arkadaşlara yazma durumu mevcut idi ve bu mide bulandırıcıydı.
Erkek bankacı arkadaşlarda, firma temsilcisi bayan ise ve biraz genç güzelse ona yazardı, bu da en az, az önce anlattıklarım kadar mide bulandırıcı idi.
Öyle böyle güzel vakitlerdi ama bende istifa edip başka sektöre geçtim. Yine döner misin dersen?
Şube Müdürü olursam veya Genel Müdürlükte Denetim pozisyonları olmadığı sürece dönmem.
