ilkokul 7. Sınıfta ben yaramaz, asi, dediğim dedik bir çocuktum. Yaşıtlarımdan 3 yaş büyük göstermekle beraber pislik bi karakter oluşuyordu. Ders notlarım düşük, akıl hep hıvardalıkta, bira ve internet kafe ortamında serkeş geziyorum.
Eve geldiğim zaman babam yakandan tuttu, bu ne hal dedi. Ne var, bırak falan yapıyorum adama. Derslerin hali ne? Seni boşuna mı en güzel okullara gönderiyoruz, haytalık yapasın diye. Peh senden adam olmaz! Demişti.
Orada anladım adamlığın be demek olduğunu, kimlere adam dendiğini, kimlere değer verildiğini o an çözdüm.
O yıllarda metin2, knight ve silkroad adlı oyunlar çok popülerdi, herkes oyun parası, item, e-pin vs. Alırdı. Bayram harçlıklarını ona yatıranlar, annesinden para çalan çocuklar vardı karakterlerini güçlğ yapmak için. Bu küçük deliği gördüm, bu tarz şeyleri satan site ile anlaştım. Çocuklarla konuşmaya başladım, bende şu şu var şu paraya gel benden al gibisinden. Sene 2007 bir ilkokul 7. Sınıf öğrencisi olarak ayna net 500 lira kârım vardı. Tanrı gibiydim arkadaşlarımın arasında, istediğimde topluca sinema paralarımızı ödüyor, mısır kola ısmarlıyordum bizim çocuklara. Sonrasında futbolcu dergileri çıktı, şu stickerlı olanlar. Çocuklarda dergi var ama çıkartma yok. Ben çıkartma paketinin tanesini 25 kuruşa alıyorum, 75 kuruşa bu çocuklara satıyordum. Burdan kazandığım parayla samsung d900i aldım. Sonra da işler büyüdü gitti.
Adamlık kazandığın paradır.
(bkz: ali ağaoğlu)
