aslinda "kutuplastirilmasi" demenin daha dogru olacagi ifade. dunyanin hicbir cografyasinda homojen, ayni dusunen, ayni seylere talip bir toplulugu yok. dolayisiyla esas olan o farkliliklari birer cikinti gorup zimpara ile almak degil, asgari musterekleri nazara alip birlikte yasama/yasayabilme kulturunu gelistirmektir. cunku bu cografyanin kaderinde var disardan mudahele ile ayriliklarin koruklenip, milletin bolunerek gucunu kaybetmesi. o yuzden yavuz selim,
"milletimdeki hilaf-i tefrika endisesi
kuse-i kabrimde dahi bikarar eyler beni"
diyerek endisesini dile getirir. daha dune kadar ayni cesmeden su icen insanlar birilerinin acik sinir uclarina dokunup milleti yek-digerine karsi "otekilestirince" olan oldu ve sayisiz kara lekeler olustu toplumda. sadece su kucucuk sozluk olusumunda bile birbirine fikir bazinda bile olsa tahammul edemeyenleri gorunce, demek ki ya daha cok lekeye ihtiyac var ya da hala akillanmadik...
