ilk 1 ay anaokulunda bir öğretmenim varmış. sonra değişmiş. ben unutmuşum tabi.
üniversiteye giderken şehirler arası otobüste yanına oturmuşum. ben sabaha kadar fosur fosur uyurken kendisi beni izlemiş. sabah söyledi. hiç değişmemiş gözlerin canım benim dedi. şok oldum. insanın gözleri doğumdan ölüme değişmez diye bilimsel gerçek söyleyecektim ama çok duyguluydu. diyemedim.
