Daha o zamanlar ilkokulda idim, o gün de şişli bilim merkezi'Ne gitmiştik. Okula döndüğümüzde ise beden dersi falan vardı. Öyle rahat bir gündü. Tabi öğleden sonra film kopmaya başladı. ilk başta beyaz plastik bardaklar ile Güneş'e bakıyoruz, yerçekiminin düşeceği hayali ile koşa koşa zıplıyoruz ama değişen bir halt yok...
Neyse öğleden sonra artık tam tutulma gerçekleşecek, müdür o saatlerde öğrencilerin dışarıya çıkmasını yasaklamış, hademeler bizi dışarıya çıkmamızı engellemek için var gücü ile kapıların önünde siper olmuş vs vs. Neyse, okulda projeksiyon ile bize cnn türk Canlı yayınını izletiyorlar(ilk defa o gün okulda TV izlemiştik * tabi internet; şimdiki gibi cepte değil, tek bilgi kaynağı televizyon. Dersler yapılmıyor, tüm okul tam tutulma anını bekliyordu...
Ve oldu televizyon kapkara bir gökyüzünde beliren beyaz bir halkayı gösterdi bize... Herkes alkış kıyamet bu arada...
Neyse artık yavaştan ay, Güneş'in önünden çekiliyor ve bizler de evlere dağılıyorduk. Ama asıl korku da gece başladı benim için;
Malûm (bkz: 11 ağustos 1999 güneş tutulması) gerçeği var. Allah göstermez bir daha ama 1 hafta boyunca malum afet olacak diye korkudan yatamadığını biliyorum.
