olasılıkları elediğinde elde kalan ve bir iz gibi üzerine kazınandır bu kayıp. o yüzden ben pek fazla takmıyorum. hayatta gurur duyulacak hiçbir şey yapmadım. zaten en yakınlarım da benle gurur duymuyor. bunu bir talihsilik veya hayıflanma olarak söylemiyorum, başarısız olmamın altında yatan binlerce sebep de olabilir onu da umursamıyor, bir şeyler söyleyip kendimi teselli etmiyorum.
artık benden geçti, kefen paramı biriktirip geçmişin keşkelerinde pişmanlıklarıma ağlıyorum.
sonuçta herkes mobilyacı olamaz bu da öyle bir şey herkes mutlu da olamıyor maalesef.
