80 ler de çocuk olmak güzeldir.. 70 lerde 90 lar da 2000 lerde de olduğu gibi..
yoksa 80 lerde en sevdiği şey, yiyecek kuyruklarında beklemek, sağda solda bomba patladığını duymak, çocuğum eve dönemezse diye helalleşip de okula gondermek, eşini dostunu içeri aldıklarını öğrenip bir daha göremeyecek olmaktan ölesiye korkmak, kitaplarını yakmak, sokağa çıkamamak, evine ekmek goturememek, okumaya diye gidilen okulda her gün çatışmaların içine çekilmek, gözünün önünde insanların ölüşünü izlemek, mütemadiyen endişe duymak olan var mıdır?