pek de kötü olmayan durum. zira narsistlik öyle bilindiği gibi ne oldum deliliği ya da gösteriş falan değildir. ya da bir psikolojik sorun da değildir, hele ki aynaya bakmak hiç değildir. kişinin kendine katılma, güvenme, kendini övme ve kendilerini soyut birtakım şeylerle ıspatlama halidir. şimdi bazıları bunu da kişiliği oturmamış, eziklik, kendini kabul ettirme olarak düşünebilirler ama durum yine pek öyle değildir. zaten narsist olan kendisine duyduğu aşırı özgüvenden dolayı buna pek ihtiyaç duymaz hatta zaman zaman solipsist bile olabilir. ufak ufak şeyler onun kendini iyi hissetmesine yol açar. mesela başarılarından söz etmek... ancak aydınlatılması gereken bir diğer konu da -daha doğrusu eklemek istediğim- bugüne kadar rastladığım, tanıdığım narsistlerin hiçbirisinin maddi şeylerle hava atmadığı, kasılmadığı tam tersine maddi ve fiziksel şeyleri konusunda mütevazi hatta suskun olduğudur.
