efendim her çocuk için durum aynı değildir. siz sabah sabah karlar altında taa yazdan verdiğiniz kardan adam yapacağız sözünü tutmaya çalışırsınız. üstelik eldivenleri de bulamamışsınızdır. çıplak elle uğraşırsınız karlarla. dört yaşındaki velet ise uzaktan bakar sadece. eline küreği tutuşturup, hadi tatlım biraz kar getir dediğinizde iki kez getirdikten sonra fırlatır küreği yoruldum ben diye. siz devam edersiniz. kömürlerinden havucuna kadar eksiksiz bir kardan adam yapmışsınızdır. sadece boy bakımından güdüktür biraz. ama o velet ne biçim oldu bu, bunun için mi bekledim o kadar dediğinde karın uyuşturduğu ellerinize mi yanarsınız, boşa harcadığınız saatlere mi, yoksa herkes gibi benim de normal bir yeğenim var düşüncesine mi bilemiyorum. velhasıl kelam her çocuk çocuk değildir. daha doğrusu her çocuk çocuk ruhlu değildir. sanıldığı kadar kolay sevindirilemez.
