"Allah bir makamdır. Ve insan, bu makamın isim ve sıfatlarının beden bulmuş halidir.
islam dünyasındaki en büyük problem farklı kavramların aynı isimlerle adlandırılmış olmasıdır. Bu kavram karmaşası Kuran-ı Kerim'in dilinin eşsizliğinden gelir. Yaratılışı anlayabilmek için önce kavramları iyice anlamak lazım. Peygamber döneminde islamiyet idraki parçalara bölünmemişti, ancak şimdi islamiyet idrakinde dört derece vardır. Birincisi, şeriat....
Şer'i at. Şer'i yani kötülüğü at demektir. ilkel bir ruhun, kendi bedensel ihtiyaçları, keyifleri için diğerlerinin hakkını yememesi gerektiğini anlayana kadar ibadetlerle, ezberletilir gibi hatırlatmaya ihtiyacı olabilir.
Şer'i yani kötülüğü atabilmek için şekillendirilmiş kurallarken şeriat, bugün ifadenin katledildiği, hakkın korkuyla sindirildiği kötülüğün kaynağı haline getirilmiştir birçok Arap ülkesinde.
Bugün Müslüman dünyası dediğimiz topluluğun büyük bir kısmı, kurallar kısmında takılı kalmıştır. Fazla sorgulamadan, soru sormayı saygısızlık sayıp biat ederek islam'ı yaşadıklarını sanırlar ama islam insandan düşünmesini bekler. Düşünmesini, sorgulamasını, anlamasını. Çünkü özü o kadar sağlamdır ki islam'ı ne kadar sorgularsan o kadar seversin, anlarsın aslında. Ama islam'ın özünü bilmeyenler korku imparatorluğu içinde ölümcül kurallarla sınırlandırdıkları insanları Allah'a hizmet etmek bahanesiyle bu kurallar kısmına hapsederler.
Kurallar kısmına obsesif bir şekilde takılı kalanlar fanatiğe dönüşürler ve özü hedeflemek ve tekamülle ilerlemek yerine burada şekille sınırlı kalırlar. Şeriat takıntısıyla sevgisizleşerek şeytana hizmet etmeye başlarlar. Çünkü şekilcilik şeytana aittir, yaradan'a değil."
