iki cinsten birini seçme şansı dahi olmadan hayata başlayan bünyem , cennet annelerin ayakları altındadır , kadınlarınızı seviniz diyen bir dinin çokça benimsendiği bir ülkede buldu kendisini. Gurur duyulması gerekir bununla , önceden kız çocukları gömülüyormuş, kadınlar ortada kalmasın diye adamlar evleniyormuş birden çok kadınla, mutlu oldum. demek ki bir din gerekliymiş kadınları düştükleri çukurdan çıkarmak için o da gelmiş, bense ne kadar şanslıymışım ki bu dinin çokça benimsendiği bir ülkedeymişim. sonradan kurduğum bu mantık silsilesinde birden çok zelzele olunca, sorgulanmaması gerekeni sorgulamaya başladım. yasak elma yedim cennetten kovuldum. anne olmak ayaklarımın altına cenneti getirecek kadar güçlüyken , sokakta kalmış bir kadını kendine eş olarak alan kocama kızma hakkım yoktu, hatta soramazdım , benim gözlerim çocuğumdan başkasını görmediği için şahit olamazdım, benim elimi sıkan adamı günaha sokacak kadar güçlü ve tahrik edici olduğum içindi sanırım mirastan pay alamamam. saldırmayın durun, islam adı altında yapılan abukluk ve sabukluklar demeyin bana. gördüğüm duyduğum ve izlediğim kadar alıyor ve algılıyor benim beynim. kabulleniş ve yerimin erkeğimin yanı olması gerektiği kısmını ise içim almıyor.
