2 akşam önce arkadaşlarım beni yanlarına çağırdı. oturduk işte 1 saate yakın. kalktığımızda bir kız gösterip iki saattir orada tek başına oturduğunu söylediler. ben de dayanamadım. kızın yanına gidip tepesinde dikilmeye başladım. önce birkaç saniye fark etmedi beni. sonra dolmuş gözlerle bana baktı.' iyi misin? arkadaşlarım iki saattir burada tek başına oturduğunu söyledi. ben de merak ettim' dedim. o da ' iyiyim teşekkür ederim' dedi. ben de ' tamam o zaman rahat bırakayım seni' dedim. sonra arkadaşlarımın yanına döndüm yurda yürümeye başladık ama kız bir türlü çıkmıyordu aklımdan. tam yurda girecekken beni beklemelerini kıza çikolata götüreceğimi söyledim. gittim tekrar yanına çikolatayı verdim. o da 'teşekkür ederim zaten sabahtan beri çikolata yiyorum' dedi. ve çantasından başka bir tür çikolata çıkartıp bana uzattı. ben de karşılık bekleyerek yapmadığımı sadece içimden geldiğini söyledim. ismimi sordu söyledim. el sıkıştık, 'memnun oldum' dedi. ' ismini söylersen ben de memnun olurum' dedim. işte biraz daha konuştuk soyadımı bölümümü falan sordu. ama ben tek bir soru bile sormadım. 'bir daha görüşürüz umarım' dedi. ben de ' her akşam bu saatlerde buradayım. sen bundan sonra buraya çok uğrayacaksın gibi duruyor ' dedim. o da 'yok ya bu ilk ve son' dedi. sonra ben tekrar onu yalnız bıraktım. iki akşamdır tam o saatlerde elimde çikolatayla bekliyorum. ama hala gelen yok ve sanırım olmayacak da.
