yeni türkiye'de sevdiklerimizin yanından ayrılırken birbirimizi çok sevdiğimizi söylüyoruz, bir daha görüşemezsek diye. sadece otobüste yan koltukta oturandan değil arkadaşımızdan da korkuyoruz. döne döne sevdiğimiz şarkıları dinlemek, sevdiğimiz yolları yürümek istiyoruz. yaşayabileceğimiz herhangi bir ölümün kürdistan'da bodrum katında yaşananların yanında bir hiç olacağını elbette biliyoruz fakat böyle ölmek ya da her an bir uzvumuzu kaybedebiliriz korkusuyla yaşamak istemiyoruz. zira yaşamak bu değil. zira yeni türkiye'de yaşamak, yaşamak değil.
