ilk anını hatırla. O ilk an içinde yaşadığın acıyı,çaresizliği,nefreti,kırgınlığı,yenilmişliği... Artık benden insan olmaz,asla toplanamam,yaşayamam dediğin o ilk anı.
Bir de şu ana bak. Evet belki hala içinde kırık binlerce parça var ama yaşıyorsun. Hatta yeri geliyor gülüyorsun. Gülmesen bile hala hayaller kuruyorsun. Kaçış olarak gördüğün planlar bile aslında farkında olmadan hayata tutunmak için kurduğun hayaller. Adam bak hala güzel günler için çabalıyorsun. Demek ki bitmedin!!!
Unutmak dersen. Zamanla damla damla yaşanacak belki. Sonra bazı unuttuklarını yavas yavas hatırlaman gerekecek. Mesela birine tekrardan güvenmek, hayata gülümseyerek bakabilmek,sevmek tekrardan,aşık olmak... Bunları hatırlamak istediğin biri çıktığı an karşına acılarla beraber unuttuğun tüm o güzel duyguları tekrardan hatırlayacaksın. Sana bunları biri elbet hatırlatacak. Sen elbet biri için bunları hatırlamak isteyeceksin.
Hayatta hiç bir şey unutulmaz. Sadece yerine daha güzellerini yaşarsın ve eskiler hatırlanmaz olur.
Unutma zaten yaşadıklarını. Unutma ki aynı hataları bir daha yapma. Ama yaşadıkların ve unutmak istediklerin yüzünden kendine küsme!!!
