etrafınızdaki zamanında damdan düşmüş olan tecrübeli dostların samimiyetle söyedikleri "zamanla geçer", "en iyi ilaç zamandır" gibi sözleri küfür gibi gelir insana. oysa ne kadar klişe olursa olsun bu sözler doğrudur. zaten bir süre sonra insan kendini başkalarına bu sözleri söylerken bulur.
değmez, boşver ya, itin tekiydi vs. gibi unutulmaya çalışılan kişinin kötülenmesinin hiç bir faydası olmaz.
çivi çiviyi söker mi? her zaman değil. onun için bi koşu gidip aşık olmanın manası yok.
esasında hayatımızda bizde bir süre konaklamış, bizden gelip geçmiş kişileri tam olarak unutmak diye bir şey de söz konusu değil. haksızlıktır da aynı zamanda, kişinin hem kendisine hem yolcuya yaptığı.
diyeceğim, unutmak için aşırı çaba göstermenin alemi yok. o unutulmayacak değerde bişeyse, ne mutlu size, ileride, epey ileride hala hatırlıyorsanız ne mutlu size. bir an bir bakış, bir tek kelime mesela şanslısınız.
