yunan mitolojisine göre arakne lydia'lı çok ama çok güzel bi kızcağızdır.
Aynı zamanda dillere destan bi şekilde gergef işler, oya yaparmış.. işinin ehli bu kızı kimse seyre doyamazmış. Bi gün arakne'yi izlemeye gelen nymphe'lar nerden öğrendin bu kadar güzel gergef işlemeyi, yoksa tanrıça athena mı öğretti diye sormuşlar.. bizim hem güzel hem maharetli arakne'yi bir gaz almış yürümüş ve o kim ki bana işimi öğretsin ben ondan bile iyiyim şeklinde tanrıça athena'ya sallamaya başlamış.
Mit bu ya yeşilçam tadında devam ediyor ve athena gel sen duy bunları kapıdan.. delirmiş haliyle.. madem benden iyisin göster o zaman kendini şeklinde çekmiş resti. Başlamışlar dokumaya.. ama athena bi de bakmış ki arakne harikalar yaratmış, ondan bile iyi.. tanrıça olmanın lüksüyle esmiş gürlemiş.. seni öldürmeyeceğim ama benle aşık attığın için sana bi ders vereceğim diyip arakne'yi örümceğe çevirmeyi uygun görmüş..
o gün bugündür arakne, sanatını gizli köşelerde hala şaşkınlık verecek güzellikte yapmaya devam edermiş.. *
(bkz: araknofobi) de işte burdan gelmiş.
