bu yazacaklarım bütün anne babalara ve anne baba olucak bugunun üyelerine hitaben yazılmıştır.
bak güzel kardeşim hanımefendı beyefendi. gecici önemı olmayan maddıyata bağlı anlık yanlışlara bağlı belkı hastalık belkı dıl yarası icin kavga etmeyın dövüşmeyın . hergün ülkede ölenlerın terörün sesini duya duya haber acamaz televizyonun sesını veremez olduk şu yalan dunya uğruna boş şeyler ıcın kavga edilir insan kalbı kırılırmı. kırılmaz. siz evlerinizi boks rıngıne cevireceğinize yada bağırıp cağıracağınıza kendı kendınızı dınlemeyı anlaşmayı susmayı yerı gelığınde konuşmayı şakalaşmayı öğrenın . belkı bır taraf yanlış yapabilir yada sen kabullenemeye bılırsın karşı tarafın dediğini sabret sus yada cık bulunduğun ortamdan sonra kocanın karının o senın sevdiğin yarın boş bır zamanını senı düşündüğü bir anı bul konuş anlat ona herşeyı sonra ınan bana cözülecek herşey.
kavga edınce cocuklar üzülüyor hele de işin icinde bir hastalık varsa tamamen kalpler kavruluyor. birşey olacak yıne hastane yollarına düşecez diye . bu hayat zor kardeşim kabul para yetmıyor borc var . yada işin yetişmedi sana yalan söylediler bir zor anda, inan bana bunlar hep gelip gecici. önemlı olan ailenın ıcınde hep mutlu olabılmek derdın varsa anlatmak sözun varsa söylemek zor gunlerı cebınde sıgaran azda olsa paranla ailenle gcirmek. aile kavga etme yerı değil buluşma birleşme yerıdır. sözüm oki butun analara babalar kavgadan uzak dursun. annenızın babanızın değerini bilin kaybedince daha geri gelmiyor... mutluluk dileklerimle.
