eskiden evimiz müstakildi. mis gibiydi sere serpe. ne karışan var, ne müziğin sesini çok açtın davası var, bahçedeki armut-ayva-dut ağaçları da cabası. işte o zamanlar, annemgiller her sene halı yıkardı. imece usulü tabi bu işler. sabah esin hanım'ın yolluklar yıkanıyor, öğlene doğru ülker hanım'ın paspaslar aradan çıkıyor, sonra bizimkiler filan. benim için tam anlamıyla eğlenceydi bu halı yıkama olayı. bi defa cehennem gibi sıcakta suyun içindesin sürekli. bu hayal meyal hatırladığım halı yıkama partilerinin zihnimde çağrıştırdığı görüntülerin başında ise kırmızı soğan çuvalı gelir. (soğanın rengi değil mevzu, beyaz soğan olur, kırmızı soğan olur, yeşil soğan olur; yanlış anlama olmasın :/) tüm kış yemeklerde, salatalarda, menemenlerde kullanılıp tüketilen soğanların boş çuvalı kadar etkili bir kir-pasak sökücü görmedim şimdiye dek. içine yarım kalıp hacı şakir sıkıştır, sürt allah sürt. halıdan simsiyah bir su akar. bu işlemi yineledikçe halıdan çıkan suyun rengi gittikçe açılır. ya da banyo yaparken al eline bu kırmızı çuvalı, içine biraz şampuan dök, vücudunu ovala, yemin ederim yarım kilo hafiflemiş çıkarsın o banyodan.
