Havaların bozmasıyla bu aralar takılmaya başladığım, sessizliğin birinci, sıkkınlığın ikinci kural olduğu tuhaf kutu.
Geliyorum buraya öğleden sonra. Oturuyorum saatlerce. Kimse niye boş oturuyosun demiyor. Kimse niye daldın gittin demiyor. Kimse ne düşünüyorsun demiyor.
Dışarıdayken kaynar halde bulunan bir mantar çorbasına benzeyen kafam, kütüphane içinde soğumaya karar vermiş mercimek çorbasına dönüyor.
Neyse bırakalım ortamı mevzuya gelelim. Eskiden bahsetmiştim g. Var dün o. ile birbirlerinden hoşlanmışlardı. Bugün ikisini tanıştırdım ve ikisini de kütüphaneye getirdim. işim var bahanesiyle çıktım birkaç saat geçince. Maksadım ikisini yalnız bırakmak tabi.
Ben çıkarken çıktı onlar da. E diyeydiniz de ben kalaydım de mi, oyvahoy. Çıkmışken ben de bir-iki iş hallettim öyle döndüm kütüphaneye.
Şimdi ikisi yok ortalıkta. iyi güzel. Her şey benim soğumaya yüz tutmuş mercimek çorbasından hallice kafama göre gidiyor.
Bu ikisi mutlu olsun da ben de şu lanet dişi kırayım.
