insanların bir yerlerde ölüm korkusuyla yaşadığı, aynı yerdeki çocukların aç ve hasta olarak günlerce dolaştığı, biz çok basit bir şeyi çöpe atarken bile 10 kere düşünürken; canı için ülkesinden, evinden, kurulu düzenini sonu bilinmeyen bir yola çıktığı, üzerlerine kurşun ve bombaların yağdığı, belki okuldan eve giderken otobüste parçalanarak öldüğü, hayvanların ticaret uğruna cansız bir nesne muamelesi gördüğü, bizi yönetenlerin, düzeni elinde tutanların merhamet adına kırıntı taşımadığı ve din adı altında birbirine saldırdıkları, kitlelerin olayların dönüp dolaşıp kendilerine gelene kadar ses çıkarmadığı bir düzende, bunları görerek, duyarak, bilerek yaşamaktan ve tüm bunlara yetememekten dolayı keşke elimden daha fazlası gelebilse demekten başka, daha acı ne olabilir ki?
