Ona bakarken, onu yaşarken, Geriye dönüp baktığımda, hayatımı doymak bilmez bir bencillik üzerine harcadığımı düşünüyorum. O zamanlar sevgi sandığım şey aslında tek taraflı beslenen hırstan, kibirden ve bencillikten ibaret bi' karmaşanın saklandığı örtüyü kaldırıp bakma heyecanıymış. Bu heyecan hangi tarafa aitti, bilmiyorum. Her iki durumda da önemsiz çünkü birinde kendini keşfetmenin çirkin boyutu apaçık belli iken diğerinde gerçeği göremeyecek kadar aptal olmak söz konusu. Ne aptalmışım...
Şimdi bakıyorum... Şimdi sadece bakmıyor, yaşıyorum...
Şimdi ne güzel yaşıyorum. Şimdi iyi ki yaşıyorum...
