istanbul'da bir avmde çalıştığım sıralarda elektronik mağazasında çalışan 1,80 boylarında sarışın yeşil gözlü, bakımlı alımlı edalı işveli bir hatun. Emine Ün'ün 20li yaşlardaki hali. Ne zaman molaya çıksa denk geliyoruz. Her gün gözlemliyorum Ama bir ayı aşkın bir süre geçti kızın yanında bir tane sap göremedim. Doğam gereği
Aşırı güzel(güzellikten kastım baby face) hatunlardan zaten hoşlanamam ama merak ettim işte.
bir yandan gözlem yaparken bir yandan da hatunla muhabbeti nasıl açarım onu düşünüyorum.
Jeton biraz geç düştü ama hatunun her gelişinde Türk kahvesi içtiğini farkettim. Fal bakmaktan da biraz anlarım. Fal muhabbeti falan derken 1 haftada hatunla muhabbeti kurdum 1 ayın sonunda Neden yalnızsın sorusunu soracak kadar kanki olmuştuk.
Sormama gerek kalmadı aga hatunun psikoloji yok, çökmüş, bitmiş, ölmüş de haberi yok. ben ki motivasyonun anasını sikmiş adamım 1 yıl boyunca her hafta bir günümü hatuna ayırıyordum. Koca 1 günde verdiğim motivasyon hatuna ikinci gün yetmiyordu. 6-7 aydır görüşmüyoruz. Umarım düzeltmiştir.
Özet: Bence bir kızın yalnız olmasının sebebi düzelmeyen bozuk psikolojisidir.
