Artık sıkıldığım durumdur. Çünkü yeni insanlara eskisi gibi tahammül edemiyorum. En ufak bir ayıbında ya da kusurunda uzaklaşıyorum. ilişki anlamında da aynısı geçerli. Hatta sevgili ilişkisi konusunda daha çekingenim artık. Bir insanı tanı, beğen, hoşlan, hayatına sok, vaktini harca sonra bitsin. O yüzden o konularda da üşenirim. Anlayacağınız yalnız yalnız yuvarlanıp gidiyorum. Evden işe, işten eve. Bir kedimi görüyorum bir de ev arkadaşımı yetiyor.
