kimse ahlaklı olmak zorunda değil zaten, toplumsal düzeni bozmadan, yasaların belirlediği kalın çizgileri aşmadan gönül rahatlığıyla "ahlaksız" olabilir bir insan.
ahlak ince bir çizgidir, hiç şaşmadan o çizgi üzerinde ilerlemek zordur.
en dikkat edenimiz, en özen gösterenimiz bile bu çizgiden şaşar zaman zaman.
neyse;
hayat zevkten ve mutluluktan ibaret değildir.
her şeyi dozunda yaşamak, bazı konularda aidiyet hissetmek lazım.
ahlak sınırlarını tamamen kaldırmak insanı derin bir boşluğa sürükler, yalnızlaştırır.
gerek yok.
kısacası: hepimizin anası, bacısı var. sapıtmanın alemi yok.
