din kavramı anlatılıyorsa istismar değildir. körü körüne inanması için baskı yapılıyorsa ancak bir istirmardan söz edilebilir.
bu tür başlıklara yazmayı sevmiyorum ama hem ateist hem iki çocuk babası olarak yazma ihtiyacı hissettim. büyük kızım ortaokula gidiyor ve bu sene ilk defa din dersi alıyor. küçüklüğünden beri dine dair hiçbirşey duymadığı için elbette zorlanıyor.
dersin içeriğini ben kendi adıma hiçbir şekilde tasvip etmiyorum. ama görüyorum ki kızım artık din ve allaha dair sorular sormaya başladı. yıllardan beri sağda solda gördüğü islami ritüelleri ve alışkanlıkları daha iyi anlamaya başladı. örneğin bir yakınımızın mevlidine gidip herkesin dua ettiğini gördüğünde onun için çok anlamsız geliyordu. ya da bir cenazeye şahit olduğunda (uzak tutmaya çalışsak da ister istemez) ritüeller ona çok uzak bir dünyanın alışkanlıkları gibi geliyordu.
şimdi yavaş yavaş taşlar yerine oturmaya başladı beyninde. hem toplumu tanımak hem de dini inancını sorgulayarak bir sonuca ulaşmak zorunda. biraz daha büyüyüp tek başına sokağa çıktığında uzaydan gelmiş gibi kalmamalı. selamun aleyküm dediklerinde aleykum selam diyebilmeli.
Eğer bu çerçeveden bakıp akılcı bir şekilde dinleri ve tüm ruhani şeyleri tanımasına yardımcı olursanız, gördüğünüz gibi hiç de istismar gibi olmuyor.
elbette küçücük sabinin başını bağlayıp anlamadığı bir şeye tapmasını isteseydik bu onun için büyük şanssızlık olurdu.
