--spoiler--
bir arkadaş başka bir durum için ifade etmişti "çoğu insan ister ama yapamaz."
ötanazi haktır.
ama bu hakkı kullanmamalı bazıları.
şimdi bir anket yapsak;
tercih şansımız olsa diyelim bu ikisi arasında nasıl bir yaşam seçerdik.?
1 - sıradan, çoğunluğun yaşadığı gibi bir hayat?
2- çoğunluğun dışanda zihinsel üretimi maksimim seviyede olan felçli hayat.
bir çoğumuz filmi izledikten sonra, ötanazi hakkını savunur bulduk kendimizi. baş karakter bir kahraman. vücüdunu kullanamsa da beynini çok iyi kullanmakta. peki beynini bu kadar verimli kullanan biri için doğru mu ötanazi?
yoksa önemli olan vücudu kullanmak mı?
kimse sakın "adam kendine bakılmasından rahatsız oluyor" demesin. mahremiyet falan diyenler ise; beyin mahremiyeti yoksa beden mi diye düşünsünler?
çocukken de annelerimiz baktı bize. yemek yedirdi, altımızı aldı.
hemde bunu yaparken farkında bile değildik. ya da bitkisel hayatta yaşayanlar bir bitki gibi yaşıyorlar.
ben tercihi yaptım. eğer felçli olan ben olsaydım. ya da senaryoyu ben yazsaydım.
bu kadar üretken bir beyni yaşatırdım.
yaşamak isterdim. daha sıkı sarılırdım...
--spoiler--
