şahsen dindar bir insan değilim. yine de sabah ezanıyla sanki tüm pislik yuvasına çekilmiş gibi geliyor. kısa bir süre hayatta kalan bir his bu. gündüz gözüyle de karanlıkta da zaten azaptayken küçük bir serinlik gibi. sanki soğuk havada uykun bölünmüş de yastığın sıcak tarafını yeniden bulmuş gibi. çocukluğu anımsatan bir masum rahatlama gibi ya da sardığınız güzel bir sigaradan ilk nefesi çekmiş de rahatlamış gibi belki.
inanın ya da inanmayın, inandığınız şey neyse size rahatlık versin güzel insanlar. sökükleriniz dikilsin, dikiş izi kaybolup gitsin. günü yine bitirdik ve yarın yine bugüne, düne uyanacak olan bizlere çok değil azıcık bir umut getirsin uyanışımız.
