birçok insanın tren beklerken kısa süreliğine de olsa düşündüğü eylemdir.
mesela ben metrodayken o sarı çizgiyi geçmeyi o kadar çok istiyorum ki bir an gerçekten geçeceğim diye çok korkuyorum. tren
bütün gürültüsüyle ve rüzgarıyla gelirken, onun o güzel camlarına yapışmak, sonrasında raylara dağılan uzuvlarımı görmek ve insanların çığlıkları arasında kahkaha atarak ölmek fikri istemsiz bir şekilde aklıma giriyor. sonra tren yavaşlayarak duruyor. kapılar açılıyor ve aklımdan çeşitli küfürler eşliğinde "ulan hayvanlık yapmayın da inenlere yol verin" sözünü geçiriyorum.
intihar kötü bir şey arkadaşlar. özellikle insanların önünde intihar edip onların psikolojilerini altüst etmeye hakkınız yok. intihar tenhada güzel. dipten ve derindengüzel.
