ah, kusura bakmasınlar ama, böyle bir sey kaale alınacak gibi degil. zira kürt kökenli kardesler dahi aslında türk olduklarından falan gururla bahsedip, sevilmeye calısıyorlar son dönemde; kürt deyince pkk, ermeni deyince son dönemdeki çekişmeler geldigi için akla sadece.( bunu birikimsizlige mi baglasak?)üzülüyorum tabi onların bu durumu için. okullarda, orda burda bu kadar nereli oldugunu söyleyen, tekrarlayan baska kac ülke vardır bilemiyorum?
almanların kısa süre önce baslattıgı bir kampanya vardı, sen almanya'sın!, diye. sonrasında, sen beethoven'sın, sen hegel'sin diye uzayıp giderdi. bunlardan bahsetmeden, bahsedecek böyle almanlar olmadan, durmadan, sen almanya'sın, demenin bir manası var mıdır?
bu yüzden, türk oldugunu söylemeyi, sadece bunu baska baska türklere söyleyip gururlanmayı son derece anlamsız buluyorum.
" ben osmanlı'yı cok severim haa!" demişti bir keresinde ucakta biri, diger gönül babaları da piskin piskin takdir etmişlerdi. osmanlı hakkında, ne kadar okuduklarını, kac tane osmanlı ressamı tanıdıklarından falan bahsetmedim gerginlik olmasın diye. bu tarzdan seyler zaten pek de umurlarında degil gibiydi.
su an okudugum için alıntı yapıyorum durmadan utanmadan ama, bu durumu anlamak belki de simdiye kadar yazdıklarımın tersine, "türk'üm" demeyi istemeyi haklı bulmak için, cevdet bey ve ogulları'nda baudelaire'ci şair muhittin'in mahir altaylı ile karsılasıktan sonra türkcülüge yöneldigi bölümler ilgi cekici olabilir.
sunlar ne kadardı hocam, he he, su kavuniçi olanlar? e ver hadi o zaman biraz.
