suret i manzume

entry2 galeri
    1.
  1. namık kemal'in cezmi'de kaleme aldığı, dizeleri çok bilinse de kendi bilinmeyen eseridir. google'da copy-paste yapmak üzere aratıp bulamayan, yazmayı deneyen lakin üçüncü sayfada elektirklerin kesilmesi üzerine hafif gerilen bünyeme rağmen elimi tekrar taşın altına koyuyorum;

    maderle peder olup bahane
    sevk etti kaza beni cihana
    han zade idim veladetimde
    doğdum yine pek kalenderane
    üryana sefil idi vücudum
    muhtaç değilse ab-u nan'e
    bir katra suda dehan açardı
    meluf idi girye vü efgane
    benzetse beni hata değildi
    bir kimse bakıp da arifane:
    zencirde inleyen esirin
    koynundaki tıfl na-tuvane
    fıtrata tasavi-i zuhuru
    bu hal ile halık-i yegane
    etfaalde gösterip dururken
    bin hüccet ile cihaniyane
    bilmem ne sebeple vardı daim
    guşumda şu hatifi terane:

    yüksel ki yerin bu yer değildir
    dünyaya geliş hüner değildir.

    geldi beden-i zaife kuvvet
    oldu yürümek de başka adet
    yerlerde sürünme vakti geçti
    doğruldu semaya doğru kaamet
    mahvoldu beşik, bebek, salıncak;
    eğlenceye, zevke geldi nevbet
    yanımdaki dayeler ederdi
    her halime ayrı ayrı dikkat
    amma yine kendi alemimde
    mahsus idi kendime hükümet
    rüya gibi geçse de çocukluk
    birdir göze hab ile hakikat
    hala o zamana talibim ben
    döndürmeye ömrü olsa kudret
    etrafımı seyreder sanırdım
    insanı melek, cihanı cennet
    derdi yine muttasıl başımda
    amma ki o hatifi hidayet:

    yüksel ki boyun kadar kalırsın
    sayeyle ki bi-hüner kalırsın

    geldi dem-i rağbet-i maarif
    oldum nice fenne ben de vakıf
    her ilme ki sarf-ı dikkat ettim
    bir müşküle olmadım müsadfif
    herhangi kitabı ders edinsem
    güya ben idim ana müellif
    idrakime sayim oldu yaver
    tahkikıma hafızam müradif
    bir bahsi unutmadım cihanda
    bir asi ile düşmedim muhalif
    eylerdi fuhule her kelamım
    tayin-ı mekasıd u mevakıf
    irfan-ı ezel mesailinde
    fikrimdi yine bana muarrif
    tahkil-ı sıfa-ı halk ettim
    esrarına olmadımsa arif
    durmaz yine itila-yı caha
    bu beyt ile sevk ederdi hatif:

    yüksel hünerinle kaani olma
    ihsan-ı hudaya mani olma

    han oldu kırıma bir birader
    çekti beni tahtına beraber
    oldu heves-i şebab metruk
    geldi yerine umurı kişver
    olmuştu mukalledim cihanda
    adl-i ömeri, ata-yı cafer
    azmetmiş idim kalem-revimde
    terk etmemeye harab bir yer
    bir reyime bulamadım muarız
    bir emrimi görmedim muhakkar
    devrimde ibadı kibriyanın
    dil-sir-i sürur idi seraser
    herkesteki hande-i neşatın
    aksiyle açardı dilde güller
    hükmünde sefa süren raiyyet
    evsafımı vira ederdi yer yer
    amma ki yine ederdi hatif
    gönlüm bu itab ile mükedder:

    yüksel ki cihan sefil ü dündur
    rağbet ana adeta cünundur

    harb açtı aduya al-i osman
    merdim diyane göründü meydan
    evrenk-i şehametimden ettim
    at sırtına nakl-ı merkez-i şan
    tir olmuş idi elimde nize
    benzerdi kemana seyf-i bürran
    meydana girince zannederdim
    her berk-i belayı verd-i handan,
    yanımda kaza dururdu daim
    başımda ecel dönerdi her an
    top olsa atılsa bağrıma arz
    olmazdı gönül yine hirasan
    can korkusuna değer mi bir ömr
    baki mi olur cihanda insan
    gösterdiğin iktidar u necdet
    etmişti bütün cihanı hayran
    hayfa ki yine sada-yı gaybi
    bir böyle meal ederdi ityan:

    yüksel ki bunun da fevki vardır
    insanlığın ayrı zevki vardır

    bahtım ne siyah imiş ki bilmem
    halimle değişti hal-i alem
    bir arsa-i girudana düştüm
    hiç mislini görmemiştir adem
    bir hizb-i kalil idi muinim
    a'da ise leşker-i aremrem
    bir tiga bedel gelirdi bin tir
    bir ateşe karşı bin cehennem
    halimce ecelle pençeleştim
    ettim o kadar aduya derhem
    seyfim kırılıp atım vuruldu
    düştüm yere vardı göğsümde dem
    ne canlı gezer muin u hem-dem
    geldi dem-i zillet-i esaret
    mevt özler iken dil-i müellem
    ağreb ki yine derdi tekrar
    hatif bu sözü bana demadem

    yüksel ki bu da şive-i hudadır
    esrarını sorma kim hatadır

    yüksel ne demek nedir bu tahkir
    hatif neden eyler emri tağyir
    düşmanlarıma esir idim ben
    boynumda eğerçi yoktu zencir
    maksud ise rütbe-i şehadet
    ben hazır idim kim etti tehir
    ta kalbime olmadı halide
    destimdeki parça parça şemşir
    hakkın dahi itinası varmış
    ef'alini eylemekte tasvir
    dünyada da bir melek yaratmış
    vermiş ana iktidar-ı takdir
    adil gibi bir esir tuttu
    gönlüm gibi mülkü etti teshir
    yüksel ne demek ki hatif-i gayb
    sensin bana gönlüm etti takrir
    yükselmeye kalmadı mecalim
    bul derdime varsa başka tedbir

    beneşinem o ser bepiş-i payet
    ber hizem o can konem fedayet...
    2 ...