23 yaşımdayım 4 yıldır ilişkim yok, yaklaşık 1 yıldır bir ilişki beklentim isteğim de yok. Olmadığı gibi gelecek planlarımın içinde de yer almıyor. Yani elbet olursa olur ama onu hesaba katarak planlamalar yapmıyorum.
Bu sabah annemle babam arasında geçen bir konuşmaya kulak misafir oldum annem diyor ki justicia nın da hala bi erkek arkadaşı yok. Üzerine babam da 'ne olacak böyle bilmiyorum kimse mi yok gerçekten diyor.' Annemin verdiği cevap ise 'çok ilkeli, konuşuyor görüşüyor ama bir şey olmuyor'
ilkeden değil içim akmıyor ama onlar bunu bilmiyor. Onu geçtim bugün hayatımda ilk defa acı acı yüzleştim galiba bunla.
Yine içimde bi hadi erkek arkadasım olsun isteği oluşmadı ama insanı bir düşündürüyor.
Hayatında birinin olmasını istemediğin halde zorundaymış gibi hissetmek de bu toplumda yaşamanın bir getirisi ne yazık ki.
