bundan yıllar önce idi...
arkadaşlarla toplanmış, münazara yapıyorduk. içimizden biri bir soru attı ortaya,
-sizce türklük mü önce gelir yoksa müslümanlık mı?
aslında soru saçma bir soruydu. her ikisi de farklı kavramlar olan "türklük mü, müslümanlık mı?" sorusuyla bölündük.
kimimiz öncelikle müslüman olduğunu iddia ederken, bendeniz önce türk, akabinde müslüman olan cenahta yerimi aldım.
deiğim gibi saçma bir soruydu bu.
tıpkı; aleviliğin islamdan farklı bir din ve alevilerin ayrı bir millet olduğunu konuşmak kadar saçma...
ama üniversite yılları işte, o zaman internet falan da yok ne yapacaksın arkadaşlar bir araya toplanınca?
bu konuyu da uzun uzadıya tartıştık aramızda, nihayetinde de saçmalığında hemfikir olarak hepbirlikte sokağa çıkıp gezmeye başladık gecenin bir yarısı. şimdi birdenbire aklıma neden geldi bu anekdot?
bu gün bir mail aldım bu arkadaşlardan birinden ve beni davet etti. musiad diye bir oluşum var, "müstakil sanayici ve iş adamları derneği". ama onlar kendilerini "müslüman sanayici ve iş adamları derneği" olarak adlandırıyorlar.
kalktım gittim üşenmeden.
girişte türbanlı sekreter tarafından karşılanarak arkadaşımın odasına alındım. "yeşil çay" ım geldiği anda arkadaşım da paçaları ayak bileklerine kadar sıvanmış olduğu halde odaya teşrif etti.
kısa hoşgeldin beş gittin seremonisinin ardından konuya girdi bizim arkadaş.
"seni de aramızda görmek istiyoruz, çalışmalarımızı biliyorsun ve takib ediyorsundur, biz türkiye'nin yükselen değeriyiz".
onaylar anlamında başımı sallayarak başka konulardan ve güncel memleket meselelerinden bahsederek ve "kısmetse olur" diyerek müsaadesini istedim. kapıdan çıkarken bana "selamın aleyküm" dedi ve ayrıldık.
kendi ofisime geçtiğimde bu "yükselen değer" olgusunu düşünmeye başladım.
-ne olmuştu da ümmetçilik bu coğrafyada yükselen değer olmuştu tekrar?
"bu coğrafyanın kozmopolit yapısı ne ümmetçiliğe, ne de milliyetçiliğe prim verir, tarihimiz bunla ilgili örneklerle dolu".
diye düşünmeye devam ettim.
evet gerçekten de gerek ümmetçilik, gerek milliyetçilik osmanlı'nın sonunu hazırlayan en önemli iki etmendir.
şimdi de günümüze bakıyorum da bir yanda milliyetçiler(hadi günün modasına uygun olarak ulusalcı diyelim), diğer yanda ümmetçiler.
"acaba türkiye'nin de sonu mu geliyor?" diye sordum kendi kendime...
acaba, "ümmetçi" ve "ehli islam" olarak geçinen yükselen değer artıkları, para için mi yoksa hakikaten iman için mi bir araya gelip teşkilatlanıyor?
ali dibocular, pastorize yumurtacılar, fethullahçı müteahhitler ve adı sanı daha önce duyulmadık taşra zenginlerinin birdenbire holdingleşmesi,
bunlar bence gayet normal, zaten yarın gidip ben de kaydımı yaptıracağım "müslüman sanayici ve iş adamları derneğine".
