bizler ki
açmışız ellerimizi,
ey gökteki uçan karınca..
ver elini bana, götür beni de gittiğin yere..
seni taşlayan ellerimle masturbasyon yaptıkça,
hatırlamaktayım bu eşsiz denizleri..
ve sana yaptığım onca iğnelemeleri.
ne olurdu ha sen olmasan.
ne bok yerdik biz bu çayırlarda.
cin harfli oyunların olmasa,
yaşanır mıydı şu istanbulda.
bizlere ne bok öğrettin ki
ey divan-ı lügat-ut türk kılıklı soytarı.
tavsiyelerinde hep -meli, -malı.
alafortan tabirlerin birini kasmalı,
bu şiir de bir şekilde tamamlanmalı...
(bkz: kobayashe)
