şimdi annemle konuşurken aklıma geldi; çocukluğumun en büyük korku figürlerinden biri olması sebebiyle çocuk aklının ya da akılsızlığının en güzel örneklerinden birine konu olabilir bu dönence.
"dönenceeehhh....geliyor görüyorumm" sözlerine sahip dönence şarkısını gece yatağımda yaşlı gözlerle hatırlar, "allahım nolur dönence gelmesin" diye dua ederdim. manyakçıl insanlar vardı klipte, daha doğrusu o yaşlarda bana öle geliyolardı diyeyim; deri ceketli, afro saçlı, yırtık kotlu falan. ortalıkta motosikletler ve zincirler dolanıyodu, herşey ağır çekimdi, aklım almazdı. ben de zannederdim ki dönence böle afro saçlı gelmek üzere yolda olan korkunç bir yaratık.*
artık korkmasam da * dönence nedir ya anlayabilmiş diilim. benim bildiğim bi oğlak bi de yengeç dönencesi var ki şarkı yapılası kavramlar diil. ha barış manço kalplerimizde yaşar, ben de vesilesiyle çocukluk gerzekliğimi sırıtarak hatırlarım; o ayrı.
