Suriyelilere karşı olan düşüncem diğer entry'lerimde bellidir. Eğer hırsızlık yaptıysa, değersiz bir şey, bir simit, bir su ise peşinden dahi koşmazsın. Yok daha değerli bir şeyse koşmanı gerektirecek, zaten yakalamışsın, gözünü korkutmak için yavaşça çekersin kulağını, kızarsın, bırakırsın. Neden? Çocuktur, yapar. Yine yaptığında, yine aynısını yaparsın. Ta ki o vazgeçene kadar. Belki polise vermekle bile tehdit edebilirsin. Bunların hepsinin izahını vicdanıma yapabiliyorum, anlıyorum, empati kurabiliyorum. Ama sen ne olursa olsun, 5 yaşındaki çelimsiz bir çocuğu kaldırıp yüz üstü betona çakamazsın. Zihnindeki bu yarayı nasıl kapatacaksın o çocuğun? Gece yattığında, başını yastığa nasıl rahatça koyacaksın? Bunu vicdanına nasıl izah edeceksin? Eğer ben olsaydım o esnaf o çocuğu yere vurduğu anda, onu gerçekten komalık edebilirdim, çünkü bunu gerçekten hakediyor. Ayrıca; burada bu olayı aklayan, haklı bulan herkesin vicdanına tüküreyim.
