"Eger yeryuzundeki ağaclar kalem, deniz murekkep olsa, arkasindan yedi deniz daha ona katilip (murekkep) olsaydi,yine de Allah'in kelimeleri bitmezdi." lokman suresi/27)
butun varlik ve olaylar bir kelimeyle tanimlanir. ya da "sey" dedigimiz ne varsa bir kelimede vucut bulur. kelimede vucuda gelmis bir "sey"in yokluguna dair sozyleneler bile varligina delil olur. insan, agac, murekkep... ne varsa hepsi yine birer kelime. kelimelerle olusturulur sayfalar, kitaplar... ve her kitap kelimelerle vucud bulur yine bir kelime olur sahibine doner. o yuzden ustad cemil meric:
"kelime ormanda uyuyan dilber; sâir, uzaklardan gelen sehzade. oyle seveceksin ki kelimeleri, sana yetecekler. senin yildizlarin kelimeler, soyle raksetsinler, alev saclariyla sonsuz bahcesinde hayâllerinin. kelimeler benim sudaki golgem, oksayamam onlari, opemem. bir davet olarak guzel kelime ve duâlarda muhterem. gonulden gonule kopru, asirdan asira merdiven. kelime, kendimi seyrettigim dere. kelime sonsuz. kelime adem. kuslara benzer kelimeler, odana dolarlar bir aksam. nereden gelirler bilinmez. kâh ciglik cigligadirlar, kâh sesleri isitilmez.. cicege benzer kelimeler; turuncu, erguvan, beyaz. bir ruzgâr surukler hepsini. bulutlara guven olmaz. senin turben kelimeler. yuvarlanirken tirnaklarini kâgida gecirmek istiyorsan; kagida, yani ebediyete." der.
