çocuklardan çocuk oldukları nefret etmek psikopatlığı değildir bu. mutlak bir nefret değil yani. kişiye duyulan, geçici bir nefrettir ve duyguları bastırmaktan kaynaklanır.
genellikle yakınların çocukları olur bu nefretin muhatapları. çünkü bu çocuklar, çocuk sevgisini yoğun duygusallık kıvamında yaşayan dallama ebeveynleri tarafından şımartılmışlardır, bu bir.
pedagojiden alabildiğine uzak şekilde yalandan eğitilmişlerdir, bu iki.
dolayısıyla laftan anlamayıp her türlü hımbıllığı yapmaya açıktırlar, bu da üç.
aynı hımbıllığı yapacak bir erişkine yapılacağın aksine ebeveynleriyle dost,akraba vs. olunmasından ötürü şöyle keyifle ağzının üstüne çakılmaması ya da azarlanmaması gereken çocuklardır ayrıca.
işte insanın bunu yapma duygusunu bastırması, bu duygunun nefret şeklinde ortaya çıkmasına yol açar. doğaldır, insani bir duygudur.**
