üstad fuzuli ne güzel anlatmıştır şu dizeleriyle platonik aşkı..
"payın sadası gelse de sen hiç gelmesen,
men dinlesem, kıyamete dek vuslat istemem,
bulsam izinle semtini, ol semte ermesem,
aşsam zamanı hasretin encamı gelmeden.."
sen hiç gelmesen, ayağının geliş sesini kıyamete kadar dinlesem yeter; ayrıca vuslat istemem. senin izini takip ederek mahalleni bulsam ama o mahalleye bir türlü ulaşamasam. ve ayrılığın sonuna ulaşamadan, bütün zamanı aşıp başka bir boyutta, aşk boyutunda yaşamaya başlasam..
