Senin biliminin felsefeyi inkar etmemesi diye bir şey söz konusu olamaz, çünkü bilim dediğin şey budur. Bilim ve felsefeyi bir arada aldığın ekolün ancak bir felsefi ekol olabilir.
Ağaçlar, doga veya herhangi bir madde kendi basına bilim demek değildir. Bilim bunu inceleyen dala denir. Bu bahsettigin şeyler tabiatın kendisidir.
Bilim sadece önceki çağlarda değil bugün bile olcemedigini iddia ettiği her şeyi yalanladigindan, her asırda bir önceki söylediklerini yalanlar hale geliyor. Dinamik oluşu mutlak zamanda mutlak bilgi veremeyeceğinin en büyük delilidir.
Sen dini oluşturan unsura kültür dersin, inanmış insan ise tanrının gönderdiği dinin insan tabiatına uygun olduğunu söyler *
insan, çevresinden etkilenen bir organizmadır. Bu psikolojik gerçeği inkar edemeyiz. Fakat bu asla özgür iradenin iptali değildir. Eğer özgur iradeyi inkar edersek, sahip olduğumuz kimliği inkar ederiz ve belirli işi yapmaya kodlanmış hücre parçalarından başka anlamımiz kalmaz. Bununla beraber suc işleyen hiç kimse suçlu sayılamaz.
Ben, tanrının varlığına yüzde yüz şekilde inanıyorum. Onun şeklini bilmem gerekmiyor, zaten onun benden beklediği de bu değildir. Nitekim bunda da bilime dayanıyorum. Evet, bahsettigin bilime gore evrende sebep ve sonuç ilişkisi dışında hiçbir fiil gerçekleşemez. Hele hele varlığın gerçekleşmesi mümkün değildir!
Fakat evrenin dışında başka bir hayat var ise orda da tanrının belirlediği başka fizik kuralları ve zaman kavramı geçerli olabilir ki bunları da yaratan o olduğu için kendisi kendini tanıttığı üzere bu kuralları varlıksal olarak delebilir. Yani 2+2yi yaratan o ise başka bir varlık aleminde 2-2=5 i sağlayabilir.
Yani tanrıyı asla bu evrenin fizik kurallarına gore yargilayamazsin ancak bu evrenin kendiliğinden var olamayacağını bu evrenin kendi fizik kurallarına gore yargilayabilirim.
