çok açıktan belli edilmesede içten içe evde bir bayram havasının esmesine neden olan durum. gurbetten eve dönüm gurbetten binilen otobüse atılan ilk adımla başlar, yol boyunca eve dönülür. anne, baba, abi, kardeş hepsi hafızanın kazınmış köşesinden daha bir fazla çıkarılır eve dönen yolda. memleket sınırlarına yaklaştıkça daha bir heycan basar, içiniz cıvıl cıvıl olur.
rakım: ???
nüfus: ???
gibi yazıların okunması ile eve dönüş yoluna biraz daha yaklaşırsınız. terminale giren otobüsün camından etrafa bakılır geleceğinizden haberi olan tanıdıkları inmeden önce otobüsün bugulanmış camından görmek için. beklenenler gelmiştir, otobüsten inip valizleri almadan önce ayların/yılların getirdiği özlemle sıkıca bir sarılınır. eve varmaya az kalmıştır, arabayla/yürüyerek giderken özlenen mekana "hiç değişmemiş bıraktığım" gibi cevabı beklenmeyen söylemler edilir. evin kapısının önüne gelindiğinde bakarsınız ışıklar yanıyor, bekleyen annedir. kapı açılır, annenin eli öpülür ve gurbetten eve dönüş yolu o şefkat dolu kollarda son bulur...
