Okullarda(devlet okullarından bahsediyorum, zaten kolej görmedim) sadece dilbilgisi öğretiliyor, kelime yetersiz, aşırı derecede dilbilgisi bilen bir öğrenci de kelime yetersizliğinden konuşamıyor, basit cümle kuramıyor, sonucunda al sana özgüven eksikliği, oysaki Hindistan da dilbilgisini bizim kadar bilmeyen ama kelime bilen adamlar rahat rahat konuşuyor. Üstelik basit cümleler olduğu için anlaşılması da kolay, kimse de bizim gibi aksan kasmıyor dili nasıl dönüyorsa öyle konuşuyor.Konuşurken de geçmiş ,gelecek ve şimdiki zamanı kullanıyor, bu kadar basit aslında.
Kelime öğrenme olayına da bir pratik yöntem vermek isterdim ama ben de yazılışlarını,okunuşlarını ve anlamlarını on kere yazarak öğrendim.
