Silahlara ülkenin kolluk gücünden daha tutkun insan.
Hele ki tabanca, küçükken saatlerce av bayilerinin camekanlarına bakardım.
ilkokul 4'teyken bulduğum bir demir su borusundan Tüfek yapmışlığım var ki Akıllara zarar.
Borunun dişli ek yerini spiralle kestim, hiç unutmam 58 cm geldi, dışını zımparayla ayna gibi yaptım ki görsen krom kaplama zannedersin.
Sonra ceviz ağacından dipçik yaptım. iyice zımparaladıktan sonra keçeyle parlattım ki o el işçiliği belki beretta tüfeklerde ancak var.
Daha sonra bu boruyu metal kelepçelerle 4 yerden dipçiğe sabitledim.
Somya yayından tetik tertibatı yaptım beton çivisinden de iğnesini.
Elimde tüfek tek kurşunla denemesini yapmak için dereye indim. Yalnız ateşlemeye acayip tırsıyorum. iyi ki de tırsmışım Tüfeği bostan çeperine sabitleyip Tırıvırı misinasını tetiğe bağladım. Kuru bir cevizin arkasına gizlendim. Misinayı çekiyorum yavaş yavaş kalbim güp güp atıyor. Ulan 10 yaşındayım be. Sanki atomu bölüyormuş gibi heyecanlıyım.
Derken bi gümledi. Ağaçtaki kuşlar, çaydaki Balıklar, Çalı dibindeki Yılanlar küllüsü birden benle beraber sıçradı.
O Tüfek benzeri garabetin bir geri fırlayışı var. Görsen Avcı elmır çizgifilminden bir sahne gibiydi. Ulan allah'tan cevizin arkasına saklanmayı akıl etmişim. Omuzuma yaslayıp ateşlesem belki böğrüme saplanırdı o boru karaderede. Allah saklamış lan.
