orta okul zamanı, peder beyin zorlamasıyla teravih namazına gidiyoruz o zamanlar. camiye yaklaşırken karşıdan da elemanlar geliyor bizim, konuşma aynen şöyle oldu;
ben: nabıyon aga.
eleman: iyi falan filan nereye gidiyonuz.
ben: teravih namazına.
eleman: bizde çarşıya gidiyoruz hadi allah rahmet eylesin.
