48.
-
Pek dillendirilmeyen bir menkıbesi de şöyledir:
Diyojen bir gün öğle vakti elinde fenerle sokak sokak dolaşıyormuş. Meraklanan halk, Diyojen'in peşine düşmüş. Biri dayanamayıp sormuş:
"Bre ahmak bre zındık öğle vakti elinde fenerle ne arıyorsun sen?"
Diyojen kafasını kaldırmadan tarihe geçmeyen şu sözü söylemiş:
"Insan arıyorum insan!"
Bu da böyle bir menkıbedir. Yehova ruhunu bağışlasın.
