Kendi içinde paramparça olmuş bir ülkede yaşıyoruz. Birlik olamayan, sürekli birilerini ötekileştiren bizler herhangi bir dış tehditle karşı karşıya kalındığında nasıl savunacağız ülkemizi? Sen şöylesin, sen böylesin diyerek mi? Birbirimizi yargılayarak mı? Kurtuluş savaşında kadını, cocugu, genci yaşlısı hep birlikte savaşmış bir toplumun çocuğuyuz biz. Bunu unutmasak, farklılıkların zenginlik olduğunu bilsek, saygı duysak ne iyi olurdu.
