sözlüğü ağlama duvarı olarak kullanan yazarlardır.
periyodik olarak girdikleri acılı ağrılı entrylerle dikkat çeken bu yazarlar eski sevgilileri, platonik aşkları, küçükken evden kaçan kedileri vb. akıllarına düştükçe sözlüğe abanırlar...
her ne kadar girdikleri entrylerde salya sümük ağlaşsalar da bu ekolün önde gelen yazarları bu işi son derece akıcı ve etkileyici bir dille yaparlar. damar bir anda saatlerce okunabilseler bile uzun vadede can sıkıcı hale gelmeleri kuvvetle muhtemeldir.
